Wszystko zaczyna się niespodziewanie, żona opuszcza malarza a jego ułożone jak do tej pory życie życie rozsypuje się na kawałki…
Bohater postanawia opuścić dom, rezygnuje z pracy, wsiada do samochodu i wyrusza przed siebie… Malarz podąża przez północno-wschodnią część wyspy Honsiu, po czym zmęczony wraca do Tokio. Ciągle nie może znaleźć miejsca dla siebie. Zwraca się do przyjaciela z prośbą o nocleg, a ten oferuje mu opuszczony domek w górach.
W poszukiwaniu samego siebie
W nowym otoczeniu, malarz chce odnaleźć samego siebie, wrócić do twórczości. Korzysta z pracowni mistrza, który niegdyś tutaj malował swoje prace, zarabia na życie prowadząc zajęcia z malarstwa. Międzyczasie wdaje się w romanse, które nie budzą w nim głębszych uczuć. Pewnego dnia, bohater odnajduje na strychu obraz, który staje się początkiem jego wielkiej przemiany…
„Nie było wątpliwości, że to dzieło Tomohiko Amady. Wykonane charakterystyczną techniką – śmiałe puste przestrzenie i dynamiczna struktura. Było ewidentnie w jego stylu – śmiałe puste przestrzenie i dynamiczna struktura. Było ewidentnie w jego stylu. Przedstawiało mężczyzn i kobiety w strojach i fryzurach z okresu Asuka. Ale obraz straszliwie mnie zaskoczył. Ukazywał bowiem scenę tak okrutną, że aż zapierało dech.“
Rzeczywistość miesza się ze światem wyobraźni
Jeśli śledzicie mojego bloga, na pewno wiecie, że autor Haruki Murakami to jeden z moich ulubionych powieściopisarzy. Książki tego autora mają w sobie coś, co nie pozwala oderwać wzroku od lektury, wciągają do jego świata i jego historii. Niesamowite opisy zwykłych, codziennych rzeczy, sprawiają, że nawet w najmniejszych przedmiotach i wydarzeniach, można dopatrywać się znaków i wskazówek. Wszystko może być inspiracją, wszystko może być ideą, wszystko może być początkiem czegoś nowego. Najważniejsze, żeby patrzeć, sięgać wzrokiem daleko, obserwować, uczyć się dostrzegać to, czego nie widzą inni.
Autor Haruki Murakami przedstawia nam niezwykły świat, rzeczywistość miesza się ze światem z wyobraźni, granice się zacierają… w końcu przestajemy rozróżniać co może być prawdą a co nie. Razem z autorem książki odbywamy podróż, która na długo zostaje w pamięci.