Moje serce należy do Ciebie — Alessio Puleo

Nieuleczaln choroba i walka z czasem

Yle­nia ma dopiero 18 lat, cią­gle źle się czu­je, zdarza jej się zasłab­nąć, niknie w oczach. Tylko jej ojciec wie, co tak naprawdę jej dole­ga. Dłu­go trzy­ma w tajem­ni­cy fakt, że jego cór­ka jest nieuleczal­nie cho­ra i ura­tować ją może tylko przeszczep. Nie chce martwić żony, prag­nie zapewnić spokój córce. Uważa, że tak jest lep­iej, chce uniknąć ner­wów, bo boi się, że stan Yleni mógł­by się pogorszyć, gdy­by się o tym dowiedziała.

Nowa szkoła, pierwsza miłość — czy Ylenia dostanie szansę na nowe życie?

Dziew­czy­na, wraz z rodz­iną jest zmus­zona do przeprowadz­ki, nie wie, że to wszys­tko dla jej dobra. Zaczy­na naukę w nowej szkole i poz­na­je Alexa, który chodzi do tej samej klasy co ona. Chłopak lubi być w cen­trum towarzyst­wa, słynie z tego, że zawsze potrafi znaleźć ciętą ripostę. Nowa koleżan­ka zaczy­na go fas­cynować swo­ją dojrza­łoś­cią i tajem­nic­zoś­cią. Nie zachowu­je się tak, jak inne dziew­czyny, jest bardziej poważ­na, trzy­ma wszys­t­kich na dys­tans. W końcu Yle­nia przekonu­je się do Alexa, pod­da­je się uczu­ciu. Niespodziewanie wychodzi na jaw, że dziew­czy­na jest nieuleczal­nie cho­ra i ura­tować ją może jedynie przeszczep, ale szanse na to, żeby znaleźć daw­ce są nikłe..

„– Słucham, panie dok­torze. – Powoli wró­cił do biur­ka i usiadł.
– Nieste­ty, nie ucieszy pana to, co mam do powiedzenia. Dokład­nie przeanal­i­zowałem wyni­ki ostat­nich badań i…
– Bard­zo mi przykro – ciągnął lekarz. Nic już nie da się zro­bić. Będę szcz­ery: nie zostało jej już wiele cza­su. Ile… Ile czasu?
– Pięć… co najwyżej sześć miesię­cy. Nie więcej. Choro­ba postępu­je błyskaw­icznie. Cho­ci­aż z pozoru nie ma żad­nych objawów, wyni­ki mówią same za siebie. Jest coraz gorzej, serce jest w bard­zo złym stanie. Zapew­ni­am, że zro­bil­iśmy wszys­tko, co się dało; już wycz­er­pal­iśmy dostęp­ne możli­woś­ci. Chy­ba że…”

Nieoczekiwane zwroty akcji

Alessio Puleo pisze w sposób bard­zo emocjonu­ją­cy, czytel­nik utożsamia się z bohat­era­mi, odczuwa ich nas­tro­je. W książce następu­je wiele nieoczeki­wanych zwrotów akcji, zakończe­nie również zaskaku­je. Moje serce należy do Ciebie uczy, że nieza­leżnie od wieku czy sytu­acji mate­ri­al­nej, w życiu mogą nas spotkać różne niepowodzenia i pojaw­ia­ją się bari­ery do poko­na­nia. Cza­sem prze­chodz­imy obo­jęt­nie, obok ludzi i nie zda­je­my sobie sprawy z tego, że kiedyś to my może­my być w takiej sytuacji.