Tamara jest pewną siebie kobietą. Wie czego chce i osiąga cele, które sobie wyznaczyła. Wszystko w jej życiu jest dokładnie zaplanowane, najpierw chce skupić się na karierze, później zacznie myśleć o zamążpójściu. Jeśli chodzi o dzieci, Tamarze nie są one potrzebne do szczęścia, ale jeśli jej przyszły partner będzie się upierał, zgodzi się na jedno.
Kobieta pokonuje kolejne szczeble kariery, w pracy postrzegana jest jako zimna, oschła osoba. Ma autorytet i poważanie, sama buduje sobie taki wizerunek. Zawsze chce pokazać się z jak najlepszej strony, praca jest dla niej bardzo ważna a może nawet najważniejsza. Jest jeszcze druga strona Tamary, zagubiona, w głębi duszy potrzebująca wsparcia, miłości i silnego, męskiego ramienia. Na szczęście Tamara ma 4 oddane przyjaciółki, które zawsze służą jej pomocą. Może się im wygadać, starają się jej pomóc i doradzić. Kobieta z klasą, powinna wyglądać elegancko i profesjonalnie. Dla bohaterski książki Farbowana blondynka Danuty Noszczyńskiej, wygląd zewnętrzny jest bardzo ważny. Dziewczyna codziennie spędza długie godziny przed lustrem, wydaje mnóstwo pieniędzy na zabiegi kosmetyczne, powiększa usta i biust. Uważa, że profesjonalny wygląd pomoże jej osiągnąć cele, które sobie wyznaczyła. Pewnego dnia Tamara dostaje zaproszenie na spotkanie szkolnych przyjaciół, po latach. Udaje się na nie, zachowując klasę i elegancję. Chce wypaść jak najlepiej. Zaczyna rozmawiać z mężczyzną, którego nie rozpoznaje z czasów szkolnych. Ten okazuje się być jej kolegą, który latami był w niej zakochany. Robi on duże wrażenie na Tamarze.. jednak coś jest nie tak. Dlaczego nie proponuje kolejnego spotkania? Ma partnerkę? A może już nie kocha Tamary? Co może zrobić bohaterka, żeby kolega ze szkolnej ławki ponownie zwrócił na nią uwagę?
Książka Danuty Noszczyńakiej Farbowana blondynka, to propozycja na czasie. Przedstawia model współczesnej kobiety, która poszukuje szczęścia, wyznacza sobie cele i dąży do ich realizacji. Zapomina o miłości i uczuciach, zmienia siebie, staje się całkiem inną osobą. Nie zwraca uwagi na innych, którzy wyglądają gorzej niż ona, nie ma w niej radości z życia i nie można już w niej rozpoznać dawnej, naturalnej Tamary, która czerpała radość z każdego dnia. Książkę czyta się szybko, nie sposób się od niej oderwać. Zachęcam do lektury.
