Jak mała Gabi jest postrzegana w szkole? Jako wesoła, nieco zwariowana dziewczynka, otwarta na kontakty z innymi dziećmi, lubiąca towarzystwo swoich przyjaciółek. Czy to możliwe, że ta niczemu niewinna, mała dziewczynka, w domu jest bita i poniżana? Powiedz, że mnie kochasz, mamo Grażyny Mączkowskiej pisana jest w narracji 1‑osobowej. Ponad 50-letnia kobieta opowiada o swoim życiu z perspektywy czasu. Wraca myślami do dziecięcych lat, pełnych strachu, agresji i jednocześnie nadziei na lepsze jutro.
Gabi nie lubiła wracać do domu. Po szkole starała się spędzać jak najwięcej czasu z przyjaciółmi, zapisywała się na dodatkowe lekcje, żeby tylko nie wracać do ojca alkoholika i matki bezwzględnie mu posłusznej. Dziewczynka była bita za każde najmniejsze przewinienie, ojciec ją popychał, zadawał jej bój fizyczny i psychiczny. Matka nie próbowała mu się przeciwstawić. Z perspektywy lat, Gabi wie, że matka sama żyła w strachu i cierpieniu, również była bita i poniżana. Ale dlaczego nie odeszła od męża? Dlaczego nie zadbała o to, żeby dzieci dorastały w spokoju i miłości? Tego Gabi nie wie do dziś i ciągle ma żal do swojej matki. Mimo to nie potrafi zostawić jej samej, na pastwę ojca alkoholika. Nic nie bolało dziewczynki tak bardzo, jak brak akceptacji ze strony matki. Nigdy nie usłyszała od rodziców dobrego słowa czy pochwały, czuła się bezradna, gorsza od innych, niczego nie warta. Nawet próba samobójcza nie wniosła do życia Gabi żadnych zmian. Dziewczynka żyła w przekonaniu, że rodzice jej nie kochają, czuła się niepotrzebna.
“Na widok kożucha miałam odruch wymiotny. Matka nieraz je we mnie wmuszała. Siedziałam nad kubkiem a ona krzyczała: ‑Żryj, bo zdechniesz jak Burek pod płotem! Bardzo przeżywałam jej słowa.Wyobrażałam sobie, jak w samotności leżę pod płotem, w zimnie, zmokła, i umieram bardzo powoli.”
Agresja i pijaństwo w domu rodzinnym odciska na psychice Gabrieli piętno. Dziewczyna dorasta, zakłada własną rodzinę. Buduje dom w ogrodzie swoich rodziców.. ale czy to dobra decyzja? Czy to na pewno dobry pomysł, żeby dzieci Gabi patrzyli na poniżanie, wysłuchiwali przekleństw i gróźb dziadków mieszkających w sąsiedztwie? Budowa domu szybko okazuje się złym pomysłem.. Gabi musi szukać nowego mieszkania, walczyć ze wspomnieniami, korzystać z pomocy psychologa. Cały czas w jej życiu jest matka, u której nadal szuka wsparcia i akceptacji, bezskutecznie. Matka jej nie rozumie, neguje każdy jej czyn. Jak poradzi sobie Gabi? Czy ze wsparciem męża i przyjaciół uda jej się wypędzić demony przeszłości?
Książka Powiedz, że mnie kochasz, mamo, której autorką jest Grażyna Mączkowska, jest wzrusza i opowiada o życiowych problemach. Porusza problem alkoholizmu i agresji, ukazuje codzienność w jakiej musi żyć dziecko mieszkające w domu pełnym przemocy. Książka mocno oddziałuje na psychikę i zmusza do przemyśleń. Bardzo podobało mi się zakończenie, ale tego elementu Wam nie zdradzę. Zachęcam do sięgnięcia po książkę, przeżywania wraz z bohaterką problemów, zmagania się z rozterkami i próbą podjęcia nowego, lepszego życia, dążenia do założenia szczęśliwej rodziny i naprawienia kontaktów z rodzeństwem, u którego uczucia i potrzeba miłości została zdeptana i stłamszona.
