“Super skuteczne strategie opanowania języków obcych — Twój prywatny Coach” Ewa Zaremba

     Książ­ka nie tylko pod­powia­da nam jakie metody naucza­nia powin­niśmy wybrać, ale także kieru­je nas, w  jaki przy­go­tować się do rozpoczę­cia nau­ki. Autor­ka w pier­wszych rozdzi­ałach poma­ga nam określić nasze cele. Próbu­je­my odpowiedzieć sobie na pyta­nia: “Czego tak na prawdę chce­my?” i “Co zyskamy, gdy to osiąg­niemy?”. Następ­nie dzię­ki ćwiczeniom zawartym w książce może­my określić jakie metody naucza­nia są dla nas najlep­sze, czy jesteśmy wzrokow­ca­mi, słu­chow­ca­mi czy kinestyka­mi. To bard­zo ważne, ponieważ, kiedy wybierze­my odpowied­ni sposób — bard­zo ułatwi nam to pro­ces zapamię­ty­wa­nia. Następ­nym krok­iem jest stworze­nie włas­nego, indy­wid­u­al­nego planu, którego wzór również zna­j­du­je się w książce Ewy Zarem­by. Co jeszcze?  Wybranie miejs­ca w którym najlepiej jest nam się skupić i najważniejsze: Spraw­ić, żeby nau­ka kojarzyła się z przy­jem­noś­cią a nie udręką, żeby czer­pać z niej radość i maksy­mal­nie wyko­rzysty­wać każdą chwilę. Autor­ka przewidu­je także “Zderze­nie z pry­wat­ną górą lodową”. Pod­powia­da nam co zro­bić, żeby motywac­ja i pozy­ty­wne nastaw­ie­nie nas nie opuszcza­ło a zapał do nau­ki nie był krótkotr­wały. Pisze jak kierować włas­ny­mi emoc­ja­mi, co zro­bić, żeby się “przepro­gramować”, zmienić nas­trój, skupić się i skon­cen­trować. Niepraw­dopodob­ne? Z tą książką przekonasz się, że jed­nak możli­we. Wcześniej nie zdawałam sobie sprawy z tego, jak ważne jest pozy­ty­wne nastaw­ie­nie. Kiedy nasze emoc­je są negaty­wne, brak nam kon­cen­tracji a nau­ka to bardziej “przy­mus” niż przy­jem­ność — to pro­ces zapamię­ty­wa­nia będzie dłu­gi, a kil­ka dni później będziemy niewiele pamię­tać.. Albo nic. Dowiedzi­ałam się, że moż­na zdoby­wać wiedzę nie tylko pow­tarza­jąc słówka, ucząc się w kółko tego samego. Moż­na wyko­rzys­tać wszys­tko co mamy pod ręką: zagraniczne piosen­ki, nagry­wanie i odsłuchi­wanie rozmów, schematy, mapy myślowe, obraz­ki, zdję­cia. Może­my uczyć się pod­czas spaceru opisu­jąc w myślach to, co widz­imy, naw­iązać roz­mowę, kore­spon­dencję z obcokra­jow­ca­mi (dzię­ki czemu szy­b­ciej zapamię­tamy roz­maw­ia­jąc). Będzie to dodatkowa motywac­ja. Jeszcze parę słów o naszym pozy­ty­wnym nastaw­ie­niu. Moż­na wziąć kartkę i dłu­gopis i wyp­isać nasze “wymów­ki”, czyli to, co mówimy, żeby uniknąć nau­ki. Jakie mamy najczęś­ciej? Nie chce mi się? Nie mam cza­su? Jestem zmęc­zony? Gdy tylko przyjdą Ci do głowy takie myśli, właśnie w tej chwili wstań i weź się do pracy.